Breien: sokken

Met het breien van sokken heb ik een haat-liefdeverhouding. Aan de ene kant vind ik het erg leuk om te doen: je bent geen half jaar bezig met een paar sokken (ideaal voor een ongeduldig persoon als ik)  en vooral het technische aspect (verschillende soorten hielen bijvoorbeeld) vind ik erg interessant. Toch hebben sokken ook één groot nadeel: je moet er namelijk altijd twee breien. Twee keer hetzelfde doen in korte tijd; ik vind het enorm saai. Dus regelmatig begin ik vol enthousiasme aan een paar sokken om een week later, halverwege de tweede sok, er de brui aan te geven.

En als ik dan een half jaar later tijdens een opruimronde de halve sok weer tegenkom heb ik geen idee meer welk patroon ik aan het maken was. Dus dan haal ik het maar weer uit zodat ik (ooit) van dat garen weer een paar sokken kan gaan maken. Het houdt je van de straat zeg maar.

Natuurlijk is het probleem van het ‘second sock syndrome’ (dat is de wetenschappelijke benaming 😉 ) makkelijk op te lossen door gewoon twee verschillende sokken te breien.

Deze sokken breide ik voor mijn broertje. Hij houdt wel van gekke kleuren en rare sokken.

Voor hem breide ik trouwens ook het paar waar ik het meest trots op ben. Twee dezelfde sokken gebreid met prachtig verloop garen.

Onlangs ben ik weer begonnen aan een nieuw paar. Ik werd ’s ochtends wakker en had enorm veel zin om sokken te gaan breien. Omdat ik maar 50 gram wol heb worden het sokken voor jongste. Nu nog hopen dat hij ze aan wil…

Misschien denk je ‘hé, mijn oma breidde altijd sokken op 4 van die korte naaldjes!’ Klopt, dat kan ook, maar deze manier, op een lange rondbreinaald, is veel makkelijker vind ik. Het is in het begin even wennen, maar daarna wil je nooit meer anders denk ik. Wil je het ook eens proberen, hier kun je een lesje vinden. Veel succes!