Waar te beginnen…. Ik zit nu al een half uur naar een leeg scherm te staren, zoekend naar woorden om jullie allemaal te bedanken. Talloze Facebook-reacties, hartverwarmende appjes, een kast vol kaarten, lieve woorden, het voelde als een warme deken. Vanuit het diepste van mijn hart: dank jullie wel!
De afgelopen week was een soort rollercoaster waarbij tegelijk de tijd stil leek te staan. Nu gaat het ‘gewone’ leven weer verder en dat is ergens ook wel weer fijn. Ik neem nog even een poosje ‘blogvakantie’, even bijkomen van alles en genieten van mijn gezin. Tot over een tijdje!
Geef een antwoord