Welkom bij deel 2 van mijn Limburgverslag! Mocht je deel 1 per ongeluk gemist hebben, hier kun je die nog lezen.
Woensdag
Vandaag wil 83% van ons gezelschap dolgraag zwemmen. Jullie kunnen vast wel raden wie de spelbreker was… 🙂 Gelukkig kunnen ze prima zwemmen zonder mij, dus ik trek mijn prachtige wandelschoenen aan en ga een paar uurtjes wandelen.
Ik had van tevoren een route uitgezet, maar natuurlijk loop ik weer helemaal mis. Hoewel je dan wel op prachtige plekjes terecht komt….
En met behulp van de navigatie op mijn telefoon komt het allemaal weer goed.
Het is prachtig hier!
’s Avonds gaan we een ijsje eten in Valkenburg. En kijk eens goed, ons gezelschap is uitgebreid! Mijn lieve schoonmoeder komt een nachtje ‘logeren’.
Lekker!
Dan moeten we de ‘berg’ weer op. Wandelen met man gaat nooit over de gebaande paden, maar altijd langs schimmige weggetjes met veel klim- en klauterwerk.
Toch hebben de kinderen nog energie over…
Donderdag
We beginnen deze dag goed, met een ontbijt in het restaurant op het park.
Lekker!
Lol.
Daarna stapt het hele gezelschap in de auto, op naar Maastricht. Ik mag hélemaal achterin, jippie!
Weer een kerk. Mijn kinderen zijn helaas ondertussen wel een beetje klaar met mijn liefde voor het bezichtigen van kerken.
Maar ze hebben pech, want in Maastricht heb je natuurlijk ook nog de Sint Pieter. Met z’n opvallend rode toren. Waarom zou die eigenlijk rood zijn?
Die moeten we natuurlijk ook even van binnen bekijken. Dit is een protestantse kerk, dus iets minder uitbundig.
Jullie zijn natuurlijk nog steeds érg benieuwd waarom de toren rood is. Nou dat zit zo. (Ja ja, dit is een zeer leerzaam blog)
Een deel van ons gezelschap beklimt ook nog mega-hoge toren. Mij niet gezien! (Ik sta daar bij dat busje)
Hoewel het uitzicht wel prachtig is…
Bij Limburg hoort vlaai!
Dan stappen we weer in de auto, want we willen ook nog graag de grotten bekijken.
We krijgen een rondleiding van een heel aardige mevrouw, die ons leert dat het eigenlijk geen grotten zijn, maar mergelgroeven, door de mens gemaakt.
Helemaal spannend wordt het als ze alle lichtjes meeneemt en om een hoekje gaat staan, zodat we kunnen ervaren wat échte duisternis is.
Als we weer in het huisje zijn hebben we flinke trek, dus we eten friet.
Op een of andere manier krijgen ze me daarna zo gek om nog even mee te gaan zwemmen…..
Gelukkig is er na het zwemmen vlaai als beloning…
Vrijdag
Nog een laatste rondje wandelen…
En het laatste stukje vlaai eten…
Een rondje stofzuigen…
En dan is het alweer tijd om naar huis te gaan. Het was kort, maar heerlijk!
Was fijn om erbij te zijn. Ik mis alleen nog een spetterende actiefoto van jou Tiets ;-). Die móet ergens zijn.
Hahaha, die foto was ik nét toevallig kwijt 😉