Vorig jaar haakte ik de Sophie’s Universe deken. Een uitdagende deken, waar ik met heel veel plezier aan heb gehaakt. Logisch dus dat ik amper een week nadat ik klaar was besloot dat ik deze deken nog een keer wilde maken. Maar voor wie? Een slachtoffer was gelukkig snel gevonden: broer A. had al eens laten doorschemeren dat hij wel graag een gehaakte deken zou willen. En dan wel in de kleur donkerblauw. Oei donkerblauw…. daar was ik niet meteen heel enthousiast over. Donkerblauw is een prachtige kleur, maar niet echt om mee te haken. Vooral niet in de winter, als je bij kunstlicht haakt. Je ziet amper waar je insteekt en een foutje is snel gemaakt.
Niet zo heel gek dat de deken al snel in de ‘hoek’ belandde. Mijn doel was om hem voor de verjaardag van A. (half september) klaar te hebben. Dus ik had nog tijd genoeg. Maar toen waren we zo opeens maar een jaar verder en lag die deken daar nog steeds. Ik raapte al mijn moed bij elkaar en ging heel hard aan de slag. Heb zelfs twee keer (!) het eten aan laten branden omdat ik zo hard aan het haken was. Schandalig!
2 dagen voor de verjaardag van mijn broer hechtte ik de laatste steek af. Ik heb wel een beetje gesmokkeld, want na deel 15 ben ik gestopt en heb er een eigen rand aan verzonnen. De deken is dan wel iets kleiner dan ik misschien zou willen, maar nog wel zo groot dat ik hem niet in één keer op de foto krijg.
Ik haakte deze deken weer met Stylecraft Special DK. Het aantal bollen wil ik niet weten, maar het waren er veel. En moet je toch kijken, het patroon zit zo prachtig in elkaar!
Het randje bedacht ik zelf. Heel simpel *vaste in de 1e steek, halve vaste in de 2e steek, vaste in de 3e steek, (half stokje, picotje, half stokje) in de 4e steek* en dan het gedeelte tussen ** herhalen tot het eind. Krijg je dit resultaat:
En nu weer verder met de CAL 2016…. Loop meer dan 20 weken achter, dus ik hoef me niet te vervelen!
Geef een antwoord