Goedemorgen! Ook deze week dacht ik weer dat ik onmogelijk genoeg foto’s zou hebben voor een fatsoenlijke ‘week in foto’s’, maar dat bleek zowaar mee te vallen. Het was eigenlijk best een heel saaie week, ik was enorm moe (combinatie van te weinig slaap en een lichaam dat niet meewerkt), dus ik heb niet zoveel leuks gedaan. En toen ging mijn fijne, kleine laptopje ook nog eens stuk, dus ik typ dit op een oude, gammele laptop die een lawaai maakt alsof ie elk moment kan gaan opstijgen.
Gelukkig was niet alles kommer en kwel. Zo heb ik natuurlijk de allerleukste en allerliefste baby die er is (sorry voor alle andere baby-ouders, het is nou eenmaal zo), was ik creatief lekker bezig en gaat het ook erg goed met alles wat groeit en bloeit. Genoeg te vertellen dus. Kijken jullie mee?
Met deze deken ben ik de afgelopen week flink opgeschoten. 35 vierkantjes zijn af en klaar om in elkaar gezet te worden. Denk trouwens dat het een dekentje wordt voor in de kinderwagen. De kleine dame heeft per slot van rekening nog maar 4 gehaakte dekentjes, daar kan er best nog één bij.
Alleen die draadjes afhechten… Ik stel dat altijd zolang mogelijk uit.
Ik had niet genoeg garen voor de deken hierboven, dus deed ik samen met vriendin M. een bestelling bij Hobbydoos, de enige online shop die het garen dat ik gebruikte nog had. Dat is toch wel het risico van garen een poos op zolder bewaren, dat het opeens uit de handel wordt genomen. Niet aan mijn man vertellen hoor, maar het zou kunnen dat ik nog een ‘klein beetje’ extra garen heb mee besteld voor een nieuw project.. 😎
De rand voor de deken ga ik uit dit boek halen. Ik leende het bij de bibliotheek, maar het is zo leuk dat ik het zelf ook wel zou willen hebben.
Ook dit boek leende ik en ook deze komt op de verlanglijst. Eindelijk eens een kookboek met originele recepten die er tegelijkertijd uitzien alsof ik dat wel zou moeten kunnen.
Qua naaien was het een slechte week en ben ik niet veel verder dan vorige week zaterdag. Het schijnt prachtig weer te worden volgend weekend, dus ik hoop dat dit jurkje dan af is. (En nog past..)
Ik moest deze week even naar Meppel om wat stomme zakelijke dingetjes te regelen. Daarna wilde ik lekker kleertjes gaan kopen voor Anna, maar zoals dat vaker gaat: als je in je hoofd hebt dat je lekker gaat shoppen, zie je niks leuks. Grrr. Gelukkig had later deze week de Zara uitverkoop en kwam alles toch nog goed.
Bij de AH zag ik al deze Oreo-varianten en ik appte een fotootje naar oudste zoon. Die klaagde laatst dat het stom was dat ze in de USA veel meer soorten Oreo hebben dan hier in Nederland, maar dat blijkt dus mee te vallen. Je moet alleen naar de juiste supermarkt.
Ik reed ook nog even langs de Intratuin voor potgrond en bij de kassa mocht ik twee leuke posters meenemen. Een simpel lijstje eromheen en klaar! De kaarsenstandaard komt trouwens van Anno Nu (gevaarlijk leuke winkel!) en het prachtige beeld is gemaakt door mijn schoonvader.
Al heel lang wilde ik een avocado-pit laten uitgroeien tot een plantje. Overal lees ik dat dat bijna nooit goed gaat, maar ik ga toch maar een poging doen. Ik zal jullie uiteraard op de hoogte houden.
Mijn monstera had ik deze winter half verzopen, maar er beginnen weer nieuwe bladeren te komen. Ik vind het zo gaaf om te zien hoe ze open ‘vouwen’! Ik heb trouwens online monstera-zaad gekocht en dat gaat ook best leuk.
Ook de moestuin is een feestje met het weer van de afgelopen tijd. Goed, we halen er geen complete maaltijden uit, maar wat is het toch leuk als de kinderen binnenkomen met deze oogst.
Met onze Lucky gaat het ook prima. Elke ochtend eet ik een banaan en als ik hem dan roep komt hij aangesneld voor zijn (piepkleine) deel van de banaan. Zo schattig!
Ik eindig deze weekplog met een heleboel Anna-spam. Want wat gaat het toch hard en wat verandert ze toch snel.. Ons blije eitje!
Samen wachten op het schoolplein tot grote zus naar buiten komt. Ze vindt het heerlijk om te kijken naar al die kinderen.
In de box speelt ze het liefst met zachte knuffels.
Ook is ze druk aan het oefenen met draaien. Zo’n heerlijke fase is dat, dat het wel lukt om op de buik te draaien, maar dat ze dan zo ongelukkig liggen dat ze niet weer terug kunnen.
Man haalde vandaag de kinderstoel van zolder. Natuurlijk is ze nog wat jong om er lang in te zitten, maar een paar minuutjes ging prima. Weer een nieuwe fase…
Tijd om te slapen, onder het fijne dekentje dat oma voor haar haakte.
Tot slot deze foto die ik vorig weekend van haar maakte. Ons lieve moppie!
Zo lieve lezers, dat was mijn week alweer. Wat is het toch elke week fijn om het zo op een rijtje te zetten en wat heb ik toch veel om dankbaar voor te zijn..
Fijne zondag gewenst!
Liefs,
Titia
Geef een reactie