En hier is dan deel 2 van het verslag van onze vakantie in de prachtige Vogezen. (Deel 1 gemist? Geen paniek, klik hier.)Read More

Dag lieve lezers! Hier ben ik dan eindelijk weer. Ik heb genoten van een heerlijke vakantie, correctie: twéé heerlijke vakanties! Natuurlijk heb ik ontzettend veel foto’s gemaakt en daarom komen er maar liefst drie blogs over mijn vakanties online. Vandaag deel 1 van onze vakantie in de Vogezen. Kijken jullie mee?Read More

Dag allemaal! Ik vond het wel weer eens tijd voor een update. Eigenlijk vond ik dat een week geleden al, maar zoals het gaat met een pasgeboren baby in huis, de dagen vliegen voorbij zonder dat je ook maar het gevoel hebt dat je iets nuttigs hebt gedaan. Alhoewel, knuffelen is natuurlijk best heel nuttig (en vooral ook heel fijn)…

Hoe het met ons gaat, vragen veel mensen. Laten we positief beginnen, met onze Anna gaat het heel goed. Ze is over het algemeen een hele lieve, tevreden en relaxte baby, die alleen huilt als er iets is. Zo fijn, ik weet uit ervaring dat dat heel anders kan zijn. Overdag slaapt ze prima, ’s nachts houdt ze ons regelmatig aardig bezig. 🙂

Het is zoals jullie kunnen zien een heel alert kind, dat alles om haar heen nu al heel goed in de gaten houdt. Op deze foto is ze precies twee weken, maar moet je kijken hoe wijs ze kijkt… ♥

Met mij gaat het helaas niet zo goed als met ons meisje. Laten we het erop houden dat zo’n pittige zwangerschap en helaas ook bevalling z’n sporen wel nalaat. Ik ben er zeker nog niet, alhoewel het wel elke dag een beetje beter gaat. Zo heb ik afgelopen week voor het eerst alleen een klein wandelingetje buiten gemaakt en dat was toch wel heel fijn.

Tot slot nog een paar fotootjes van ons meisje. Gewoon, omdat we zo ontzettend gelukkig met haar zijn…

 

Op je buik liggen en oefenen met je hoofd omhoog houden? Veel te vermoeiend…

En deze foto maakte haar trotse grote zus vanmiddag. Niet helemaal scherp, maar ze lacht!

Dit was het alweer, een klein mensje heeft me nodig hoor ik. Ik hoop tot gauw!

Liefs Titia

Eindelijk, daar is ze dan!

Maandag 5 februari om iets voor 9 uur ’s avonds is onze lieve Anna Sarah geboren. Het lange wachten werd beloond met een wolk van een dochter. De bevalling was net als de zwangerschap; lang, zwaar en pijnlijk. Maar goed dat ik het van tevoren niet geweten heb… Maar nu is ze er en is alles goed. Dankbaarheid overheerst!

Anna is vernoemd naar haar lieve oom, die ze helaas alleen zal kennen uit de verhalen die we haar zullen vertellen. Ze is uiteraard prachtig, met hele schattige donkere haartjes. Na drie blonde kinderen was dat wel een hele verrassing!

De grote broers en zus zijn uiteraard apetrots op hun kleine zusje. Aan knuffels en aandacht komt ze nu al niet te kort.

We zijn zo verliefd…

Binnenkort meer, ik kruip weer fijn in mijn roze cocon. Tot gauw!

Liefs Titia

Oei, wat heb ik jullie verwaarloosd… De laatste weken had ik echt geen zin en puf om een bericht voor mijn blog te typen. Maar goed, ik kan me ook wel voorstellen dat jullie je afvragen hoe het hier gaat, dus daarom toch maar even een klein teken van leven.

Om met het belangrijkste te beginnen: baby Bertje zit nog steeds warm en veilig binnen. Deze week ben ik uitgerekend, maar aangezien mijn andere kinderen ook pas rond de 41 weken (of nog later) aanstalten maakten om de grote buitenwereld te verkennen, vrees ik dat ik nog wel een poosje met mijn toeter opgescheept zit. Want kijk nou eens, wat een buik..

Hoe ik mijn dagen doorbreng de afgelopen weken? Nou ik voel me vaak net zoals ons luie konijn.

Ik zit veel op de bank en heb zelfs eindelijk Netflix ontdekt. Heb net twee seizoenen ‘Project Runway’ gekeken en nu moet ik op zoek naar iets nieuws.  Ondertussen brei ik een sjaal. Deze sjaal heb ik al eerder gemaakt, toen deed ik er maanden over, dit is het resultaat na anderhalve week.  Ja, ik heb echt tijd teveel…

(garen en patroon via de Haakgarage Meppel)

Verder had ik vandaag opeens het gevoel dat de vriezer nog niet vol genoeg zat, dus bakte ik samen met dochter drie cakes vanmiddag. Handig voor de kraamvisite en als traktatie op het werk van mijn man. Je moet toch wat..

Zo, dat was een kleine update van huize Thuis door Titia. Ik hoop uiterlijk ergens volgende week een berichtje te kunnen plaatsen dat ik bevallen ben. Duimen jullie mee?

Lieve lezers en lezeressen, ontzettend bedankt voor alle lieve felicitaties gisteren. Het liefst zou ik jullie allemaal persoonlijk willen bedanken onder het genot van een bakje koffie en een stuk eigengebakken taart, maar dat is een beetje lastig, daarom op deze manier. Heel erg bedankt!

Ik heb gisteren de meest relaxte (saaie 🙂 ) verjaardag ooit gehad, die ik grotendeels zo heb doorgebracht:

Op de bank onder een dekentje, al hakend aan de ByClaire Cal. Een huis vol visite zag ik niet zitten, dat kost op dit moment gewoon teveel energie die ik niet heb. Gelukkig mag iedereen over een paar weekjes langskomen om onze kleine Bert te bewonderen. 🙂

Ik ging nog wel even naar buiten om deze mooie lucht te fotograferen, gewoon vanaf het paadje naast ons huis. Prachtig!

En nu is het maandagochtend en typ ik dit terwijl de (o)ma’s ons huis aan het poetsen zijn. Hoewel het me heerlijk lijkt om alles weer zelf te kunnen doen, is dit ook wel een enorme luxe hoor. Vanmiddag lig ik lekker op de bank terwijl mijn hele huis aan kant is.

Ik wens jullie allemaal een hele fijne maandag!

Liefs Titia

Helaas, deze zondag geen week in foto’s van mij. Ik pakte net mijn telefoon en zag dat ik maar 3 foto’s heb gemaakt die blogwaardig zijn. En op twee daarvan staat (een onscherp) konijn Lucky…

Lucky laat wel een beetje zien hoe ik me voel. Ik leef van paracetamol naar paracetamol en probeer als het kan nog wat nuttigs en/of leuks te doen. Moet eerlijk zeggen dat dat me steeds zwaarder valt, de dagen duren lang..

Ik ga volgende week mijn best doen om wat meer foto’s te maken, hopelijk heb ik een dan wat positiever verhaal. Sorry!

Fijne zondag allemaal!

Liefs Titia