Oei, wat heb ik jullie verwaarloosd… De laatste weken had ik echt geen zin en puf om een bericht voor mijn blog te typen. Maar goed, ik kan me ook wel voorstellen dat jullie je afvragen hoe het hier gaat, dus daarom toch maar even een klein teken van leven.

Om met het belangrijkste te beginnen: baby Bertje zit nog steeds warm en veilig binnen. Deze week ben ik uitgerekend, maar aangezien mijn andere kinderen ook pas rond de 41 weken (of nog later) aanstalten maakten om de grote buitenwereld te verkennen, vrees ik dat ik nog wel een poosje met mijn toeter opgescheept zit. Want kijk nou eens, wat een buik..

Hoe ik mijn dagen doorbreng de afgelopen weken? Nou ik voel me vaak net zoals ons luie konijn.

Ik zit veel op de bank en heb zelfs eindelijk Netflix ontdekt. Heb net twee seizoenen ‘Project Runway’ gekeken en nu moet ik op zoek naar iets nieuws.  Ondertussen brei ik een sjaal. Deze sjaal heb ik al eerder gemaakt, toen deed ik er maanden over, dit is het resultaat na anderhalve week.  Ja, ik heb echt tijd teveel…

(garen en patroon via de Haakgarage Meppel)

Verder had ik vandaag opeens het gevoel dat de vriezer nog niet vol genoeg zat, dus bakte ik samen met dochter drie cakes vanmiddag. Handig voor de kraamvisite en als traktatie op het werk van mijn man. Je moet toch wat..

Zo, dat was een kleine update van huize Thuis door Titia. Ik hoop uiterlijk ergens volgende week een berichtje te kunnen plaatsen dat ik bevallen ben. Duimen jullie mee?

Lieve lezers en lezeressen, ontzettend bedankt voor alle lieve felicitaties gisteren. Het liefst zou ik jullie allemaal persoonlijk willen bedanken onder het genot van een bakje koffie en een stuk eigengebakken taart, maar dat is een beetje lastig, daarom op deze manier. Heel erg bedankt!

Ik heb gisteren de meest relaxte (saaie 🙂 ) verjaardag ooit gehad, die ik grotendeels zo heb doorgebracht:

Op de bank onder een dekentje, al hakend aan de ByClaire Cal. Een huis vol visite zag ik niet zitten, dat kost op dit moment gewoon teveel energie die ik niet heb. Gelukkig mag iedereen over een paar weekjes langskomen om onze kleine Bert te bewonderen. 🙂

Ik ging nog wel even naar buiten om deze mooie lucht te fotograferen, gewoon vanaf het paadje naast ons huis. Prachtig!

En nu is het maandagochtend en typ ik dit terwijl de (o)ma’s ons huis aan het poetsen zijn. Hoewel het me heerlijk lijkt om alles weer zelf te kunnen doen, is dit ook wel een enorme luxe hoor. Vanmiddag lig ik lekker op de bank terwijl mijn hele huis aan kant is.

Ik wens jullie allemaal een hele fijne maandag!

Liefs Titia

Helaas, deze zondag geen week in foto’s van mij. Ik pakte net mijn telefoon en zag dat ik maar 3 foto’s heb gemaakt die blogwaardig zijn. En op twee daarvan staat (een onscherp) konijn Lucky…

Lucky laat wel een beetje zien hoe ik me voel. Ik leef van paracetamol naar paracetamol en probeer als het kan nog wat nuttigs en/of leuks te doen. Moet eerlijk zeggen dat dat me steeds zwaarder valt, de dagen duren lang..

Ik ga volgende week mijn best doen om wat meer foto’s te maken, hopelijk heb ik een dan wat positiever verhaal. Sorry!

Fijne zondag allemaal!

Liefs Titia

Lichtpuntjes.

Soms zijn ze groot, soms zijn ze piepklein…

Dit kindje is zó welkom!

 

 

Dat is een vraag die ik de afgelopen maanden heel vaak krijg. En eigenlijk weet ik nooit zo goed wat ik daarop moet antwoorden.

Ik kan moeilijk zeggen dat het heel goed met me gaat. Het is nu ruim 3 maanden geleden dat ik toch wel onverwacht mijn broertje en ook één van mijn beste vrienden verloor. Ik mis hem nog elke dag, misschien zelfs wel elke dag een beetje meer…

(bron afbeelding)

Maar aan de andere kant kan ik ook niet zeggen dat het slecht met me gaat. We hebben in de afgelopen tijd toch ook wel weer heel veel mooie herinneringen met elkaar gemaakt.

En ook zijn we druk bezig met plannen maken voor de toekomst. De komende maand wordt hectisch (daarover later meer) maar ik heb er wel zin in. Het leven gaat gewoon door en dat is ergens ook wel weer fijn.

Ik krijg ook regelmatig de vraag of en wanneer ik het bloggen weer oppak. Eerst wilde ik wachten tot na de zomer, maar ik merk dat het zo ondertussen wel weer begint te kriebelen. De afgelopen maanden heb ik veel gehaakt en gebreid en dat moet ik natuurlijk nog wel aan jullie laten zien. Ik ga dus mijn best doen om af en toe weer eens wat te posten. Hoop dat jullie er nog op zitten te wachten… 🙂

Tot snel!

 

 

En toen was het stil….

Vandaag een maand geleden overleed plotseling mijn broertje Andries. Hij was niet alleen mijn broertje, maar ook één van mijn beste vrienden. Met hem kon ik over alles praten: van hoe voed je kinderen op tot waar koop je de beste betaalbare chocola, en van de theorieën van Eckhart Tolle tot aan het zetten van het perfecte kopje thee. Vele uren hebben we hier aan de keukentafel doorgebracht terwijl we kletsten over alles wat ons bezig hield. En nu is hij er niet meer en zullen we zonder hem verder moeten. En dat doet zoveel pijn…

Andries was ook degene die, toen ik twee jaar geleden op een zondagmiddag in mei besloot dat ik een blog wilde beginnen, een half uur later hier naar toe gefietst kwam om alles voor mij te regelen. Hij gaf mij een basiscursus WordPress zodat ik aan de slag kon en beantwoordde altijd geduldig mijn (soms best domme) vragen.  Af en toe schudde hij zijn hoofd als ik de computer weer eens hopeloos had laten vastlopen en hij weer uren aan het prutsen was om de boel aan de praat te krijgen, maar hij was er altijd als ik hem nodig had.

Naast heel behulpzaam was hij vooral ook geweldig goed met kinderen en pubers. Hij deelde graag zijn levenslessen met mijn kinderen en vond het heerlijk om met ze te praten, hij was altijd écht geïnteresseerd in ze. Uit de verhalen die op zijn begrafenis werden verteld weten we ook  hoeveel hij heeft betekend in het leven van de jongeren van zijn werk, dat was echt heel bijzonder en troostend. Hij zal niet vergeten worden…

Ik weet op dit moment even niet of ik verder ga met mijn blog. Het dagelijkse leven kost me nu enorm veel energie en de puf én de zin om stukjes te schrijven ontbreekt me nu totaal. Ik hoop dat jullie dat begrijpen…

Liefs Titia

– Love all the people-